Realizacja Projektu została dofinansowana w formie dotacji ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego – Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw, lata 2004 – 2006, Priorytet 2 Bezpośrednie wsparcie przedsiębiorstw, Działanie 2.4 Wsparcie dla przedsięwzięć w zakresie dostosowania przedsiębiorstw do wymogów ochrony środowiska.  

Realizacja Projektu została dofinansowana w formie dotacji ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, lata 2007 - 2013 Priorytet IV Przedsięwzięcia dostosowujące przedsiębiorstwa do wymogów ochrony środowiska, Działanie 4.2 Racjonalizacja gospodarki zasobami i odpadami w przedsiębiorstwach. 

Realizacja Projektu została dofinansowana w formie dotacji ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach Przedsięwzięcia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego „Inicjatywa Technologiczna I”.

Celem przedsięwzięcia jest dostosowanie pracy instalacji elektrociepłowni do wymagań Dyrektywy Unii Europejskiej 2010/75/UE w sprawie emisji przesyłowych - IED (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola). W zakresie rzeczowej realizacji Projektu polegającej na modernizacji istniejącej infrastruktury elektrociepłowni nr II oraz techniczno-technologicznym dostosowaniu obiektu do standardów emisji zdefiniowano 3 zasadnicze zadania:

1. Rewitalizacja kotłów K-1 i K-2 (część ciśnieniowa i część odpylania).
2. Budowa węzłów odazotowania (instalacja) dla kotłów K-1 i K-2.
3. Budowa Instalacji Odsiarczania Spalin (IOS) w tym przebudowa komina.

Realizacja Projektu została dofinansowana w formie pożyczki preferencyjnej przy wsparciu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Szczecinie.

Projekt został również dofinansowany w formie dotacji z Norweskiego Mechanizmu Finansowego w ramach Programu PL04 „Oszczędzanie energii i promowanie odnawialnych źródeł energii. Operatorem Programu jest Narodowy Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie.

Norweski Mechanizm Finansowy oraz Mechanizm Finansowy Europejskiego Obszaru Gospodarczego (czyli tzw. fundusze norweskie i fundusze EOG) są formą bezzwrotnej pomocy zagranicznej przyznanej przez Norwegię, Islandię i Liechtenstein nowym członkom UE. Fundusze te są związane z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej oraz z jednoczesnym wejściem Polski do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (UE + Islandia, Liechtenstein, Norwegia). W zamian za pomoc finansową, państwa-darczyńcy korzystają z dostępu do rynku wewnętrznego Unii Europejskiej (choć nie są jej członkami). Obecnie jest realizowana druga edycja funduszy norweskich i EOG (lata 2009 - 2014). Poprzednia edycja dotyczyła okresu 2004-2009.

Głównymi celami funduszy norweskich i funduszy EOG są: przyczynianie się do zmniejszania różnic ekonomicznych i społecznych w obrębie Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz wzmacnianie stosunków dwustronnych pomiędzy państwami-darczyńcami a państwem-beneficjentem.

Odbiorcami funduszy norweskich oraz funduszy EOG jest łącznie 16 krajów UE – czyli 12 państw, które przystąpiły do wspólnego rynku w roku 2004 i roku 2007, oraz Hiszpania, Portugalia i Grecja i Chorwacja.

Łączna kwota drugiej edycji funduszy norweskich i EOG to 1,798 mld euro. Alokacja dla Polski wynosi 578,1 mln euro, włączając w to koszty zarządzania funduszami ponoszone przez stronę darczyńców oraz przez stronę polską.

W ramach funduszy norweskich i EOG wydzielono kilkanaście programów (obszarów wsparcia). W ramach danego programu będzie można uzyskać dofinansowanie na projekty o podobnej tematyce.

Wśród programów znalazło się wiele obszarów z pierwszej edycji funduszy norweskich i EOG. Przede wszystkim należy wymienić: ochronę środowiska (w tym energię odnawialną), dziedzictwo kulturowe, zdrowie, badania naukowe i stypendia. Wyodrębniono też programy dotyczące strefy Schengen i spraw wewnętrznych. Podobnie, jak w pierwszej edycji, duży nacisk położono na wzmacnianie społeczeństwa obywatelskiego. Pojawiły się też zupełnie nowe tematy, jak godna praca i dialog trójstronny, a także współpraca samorządów w zakresie rozwoju regionów.

Za realizację każdego z programów odpowiadają instytucje/organizacje, które specjalizującą się w danej dziedzinie, np. w przypadku zdrowia – Ministerstwo Zdrowia. Instytucje te pełnią funkcję tzw. Operatora programu. W niektórych programach, Operatorzy współpracują z podmiotami z państw-darczyńców.

(Źródło: Oficjalny serwis funduszy norweskich i EOG na lata 2009 – 2014, http://www.eog.gov.pl)